วรรณคดีเรื่อง เสือโคคำฉันท์
เสือโคคำฉันท์
1. ผู้แต่ง
พระมหาราชครู
สันนิษฐานว่ามีเชื้อสายพราหมณ์เป็นพระอาจารย์ถวายพระอักษรแด่สมเด็จพระนารายณ์มหาราช
อาจดำรงตำแหน่งพระมหาราชครูฝ่ายลูกขุน ณ.ศาลาหลวงหรือพระมหาราช
2. ประวัติความเป็นมา
- สันนิษฐานว่าแต่งก่อนสมุทรโฆษคำฉันท์โดยนำเค้าเรื่องมาจากปัญญาชาดก
- ทำนองแต่ง : แต่งด้วยฉันท์และกาพย์แต่มีจำนวนฉันท์และกาพย์น้อยชนิดกว่าสมุทรโฆษคำฉันท์
เริ่มต้นกล่าวสรรเสริญคุณเทวดา
กษัตริย์และพระรัตนตรัยแล้วดำเนินเรื่องว่าเสือแม่ลูกอ่อนและโคนม
แม่ลูกอ่อนอยู่ในป่าแห่งหนึ่งวันหนึ่งแม่เสือออกไปหาอาหารลูกโคสงสารจึงบอกแม่ใหนมแก่ลูกเสือลูกเสือและลูกโคจึงเริ่มรักกันอย่างพี่น้องแม่เสือสาบานว่าจะไม่ทำลูกโคแต่แม่เสือไม่รักษาคำสัตย์กินแม่โคเสีย
ลูกเสือและลูกโค จึงช่วยกันประหารแม่เสือแล้วชวนกันไปหากินจนพบพระฤาษีพระฤาษีเมตตาชุบให้เป็นคน
ลูกเสือเป็นพี่ได้ชื่อว่า พหลวิไชย ลูกโคเป็นน้องชื่อว่าคาวี
พระฤาษีอวยพรและมอบพระขรรค์วิเศษให้ ทั้งสองจึงลาฤาษีไปเมืองมคธ
พระคาวีได้ฆ่ายักษ์ที่คอยทำร้ายชาวเมืองนั้นตายได้นางสุรสุดาราชธิดาท้าวมคธ
แต่พระคาวีถวายแด่พระพี่ชาย
แล้วออกเดินทางต่อไปต่างฝ่ายต่างเสี่ยงบัวคนละดอกเมื่อไปถึงเมืองร้างเมืองหนึ่งพบกลองใหญ่ตีไม่ดัง
ผ่าดูพบ นางจันทราผู้ผมหอมธิดาท้าวมัทธราชและนางแก้วเกษร แห่งรมนคร
ได้ทราบความจากนางว่านกอินทรีย์ใหญ่คู่หนึ่งบิน มากินชาวเมืองตลอดจนพ่อแม่ นางรอกชีวิตได้ก็เพราะกลองใบนั้น
พระคาวีปราบนกอินทรีด้วยพระขรรค์วิเศษและ ได้นางจันทรเป็นชายา
วันหนึ่งนางจันทรลงสรงในแม่น้ำ
ใส่ผมหอมในอบแล้วลอยน้ำไป ท้าวยศภูมิ ผู้ครองเมืองพันธวิไสยเก็บได้
หลงใหลผมหอมนั้น นางทาสีอาสานำนางมาถวาย โดยออกอุบายลวงถามความลับเกี่ยวกับพระขรรค์จากนางจันทร
ครั้นทราบว่าพระคาวีถอดพระชนม์ไว้ในพระขรรค์ จึงนำพระขรรค์ไปเผาไฟ พระคาวีสลบไป
แล้วนางทาสีพา นางจันทรไปถวายท้าวยศภูมิ แต่ไม่อาจเข้าใกล้นางได้เพราะร้อนเป็นไฟ
ด้วยอำนาจความภักดีที่มีตอพระคาวีเมื่อพระพหลวิไชยเห็นบัวอธิฐานเ่ยวลงเป็นลางร้ายจึงตามหาร่างพระคาวี
และพบพระขรรค์ในกองไฟ มาชำระล้าง
วางบนองค์พระคาวี
พระคาวีพื้นขึ้นแล้ว พากันออกตามหานาวจันทรถึงเมืองท้าวยศภูมิ พระพหลวิไชยแปลงเป็น
พระฤาษีอาสาชุบท้าวยศภูมิให้เป็นหนุ่มแล้วฆ่าเสียเอาพระคาวีออกมาแทนอ้างว่าชุบตัวเป็นหนุ่มได้สำเร็จ
พระคาวีได้ อภิเษกสมรสกับนางจันทรและได้ครองเมืองพันธไสยสืบมา
เสือโคคำฉันท์เป็นหนังสือประเภทฉันท์เรื่องแรกที่จบสมบูรณ์
ชนิดของฉันท์ที่ใช้แต่งไม่มีมากและโคลงไม่เคร่งครัด ตามแผนบังคับ
นอกจากนี้มีกาพย์ชนิดต่างๆแต่งอยู่ด้วย
ถ้อยคำสำนวนเข้าใจง่ายกว่าสมุทรโฆษคำฉันท์เรื่องนี้ได้ต้นเค้ามาจากปัญญาสชาดกแต่ก็ไม่ได้กล่าวถึงการกลับมาของบุคคลในเรื่องอย่างชาดก
ต่อมาในรัตนโกสินทร์
พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัยทรงพระราชนิพนธ์บทละครเรื่องคาวีเรื่งเสือโคคำฉันท์นี้
ที่มา : https://www.dek-d.com/board/view/1564143/
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น